Son okuduğum kitap Leyla'nın Evi'ydi ve bu sayede Zülfü Livaneli'nin cümleleriyle tanıştım.. Kitabı zevkle okudum. Kitaba da ismini veren Leyla, Boğaziçi'nde Bosnalılar yalısında oturan eski bir İstanbul hanımefendisi. Dedesinden kalma bu yalıda mutlu mesut yaşarken zengin bir iş adamı olan Ömer Cevheroğlu çeşitli hilelerle Leyla'yı evinden atar. (Leyla diyorum çünkü bu yaşlı kadın kendisine teyze denilmesinden hoşlanmıyor.) Leyla, günlerce yalının bulunduğu sokakta bir bavulun üstünde oturuyor, atalarına ait değerleri bırakıp gitmeye gönlü elvermiyor. Mahalleli çocuklarından olan gazeteci Yusuf, Leyla'nın sokakta kalmasına karşı çıkıyor, onu sevgilisi Roxy ile yaşadığı Cihangir'e götürüyor..
Yalı hayatından çıkıp Cihangir gitmek hiç bilmediği bir hayatı fark etmesine sebep oluyor
Asi ve dikbaşlı Roxy; sakin, naif Yusuf ve eski İstanbul hanımefendisi Leyla bu üç karakterin aynı evde buluşması ve başlarından geçenler oyy oyy ne olaylar, ne olaylar..Bazı insanlar bazı insanlara şifadır ya bu romanda herkes birbirinin yaralarına şifa olmuş adeta. Tiyatro olarak da sahnelendiğini duyduğum andan itibaren en yakın zamanda oyunu izlemeye niyetlendim. Hatta bunun için kız günü bile yapabiliriz ama önce kitabı okumanız lazım.. Şimdiden iyi okumalar 💗
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder