Sabahattin Ali ;bu romanını hapishanede ve kolu kırık halde yazmış; canı acıdıkça elini sıcak suya sokup yazmaya devam ediyormuş. Yayınlandığı tarihte (1942) kadri kıymeti bilinmemiş, günümüz de ise bir hayli meşhur olmuş bir kitap. Kitap okumayı sevmeyen dostlarınız varsa onlara Kürk Mantolu Madonna' yı tavsiye edebilirsiniz. Akıcı üslubuyla okuyanları kendine hayran bırakıyor; hadi şunun altını çizeyim, şunun da derken kendinizi bütün kitabı çizmiş bir şekilde bulabilirsiniz.. O yüzden acele etmeden yavaş yavaş; sindire sindire okumak en güzeli..
Raif Efendi naif, yalnız ve ruhundaki depremleri içinde yaşayan bir adam ; Maria Puder insanlara olan inancını yitirmiş bir kadın. İkisinin arasında geçen yoğun duyguların anlatıldığı roman. Tekrar tekrar okuyup dizi repliği gibi cümlelerini ezberlemeli..
⧫“Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.”
⧫"Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş."
⧫"Başkasına merhamet etmek, ondan daha kuvvetli olduğumuzu zannetmektir ki, ne kendimiz bu kadar büyük, ne de başkalarını bizden daha zavallı görmeye hakkımız yoktur."
⧫"Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim."
⧫"Bir insanın diğer bir insanı, hemen hemen hiçbir şey yapmadan bu kadar mesut etmesi nasıl mümkün oluyordu?"
⧫Hiç de fena insanlar değillerdi. Yalnız boş, bomboş mahluklardı. Yaptıkları münasebetsizlikler hep buradan geliyordu.
Sahi ne diyordum... Ba-yıl-dım..!
